این دوست همیشه مهربان من

متن کامل پیام علی اکبر قاضی‌زاده به شرح زیر است؛

بسیاری در اطراف ما هستند که نام و آوازه‌شان بر سر زبان‌هاست. همیشه هستند و همیشه عکس و حرف‌ها و نقل‌هایشان به چشم می‌آید. معلوم هم نیست چه‌کاره‌اند، چه گلی بر تارک روزگار زده‌اند یا کی قرار است از وجودشان کارستانی صادر شود. کسانی هم هستند که دل و جان بر کف دست، همۀ هستی خود را با شیفتگی تمام صرف دانستن و آگاهانیدن کرده‌اند. سیّد فرید قاسمی یکی از همین دومی‌هاست. دست کم در این بیست و پنج سالی که آشناییم، هرگز او را از نوشتن و پوییدن غافل به یاد نمی‌آورم.

قاسمی را غیر از شور بی‌پایان در پژوهش، به چند خصلت شناخته‌ام: دوری از احساسات و داوری برپایه خشم و مهر. همه چیز را بی‌طرف و بی‌نظر به مخاطب عرضه می‌کند. این سفارش را از استاد روانشادم دکتر محمد اسماعیل رضوانی شنیدم که فرمود هرگز در نقل تاریخ، شتاب و داوری بیرون از انصاف نکنید. هر چه از قاسمی به نام حاصل تحقیق در دست داریم، کارهایی است برآمده از تحقیق؛ نه احساسات. دیگر، فروتنی اوست. اگر او را معرفی نکنند، ممکن نیست کسی در برخورد با او، از ظاهر و رفتارش پی به جایگاه بلندش در تاریخ مطبوعات و تاریخ معاصر ما ببرد یا چنان گمانی از او به دل راه دهد. خصلت دیگر قاسمی پایداری و اصرار بر بیش دانستن است. در این چند دهه، انبوهی فیش، یادداشت، منبع، بریده‌ها و. . . را گرد آورده است که همیشه در نگارش آثار به کارش می‌آید. مهم‌تر این که، قاسمی این‌همه منبع و یادداشت را فقط گرد نمی‌آورد؛ همه را به ذهن هم می‌سپارد.

ذهنی دقیق و تیز در یادآوری تمامی این نکته‌ها دارد. زمانی با بچه‌های گل آقا با زنده یاد محمد قاضی در خانه‌اش دیداری کردیم. صحبت به آغاز کار ترجمۀ او کشید و این که کار ترجمه را از چه زمانی شروع کرده است. وقتی حرف قاضی در مورد پیشینۀ کار ترجمه‌اش تمام شد، قاسمی توضیح داد که اولین کار ترجمۀ قاضی، چند سال پیش از زمانی است که خود او فکر می‌کند، چاپ شده. سپس عنوان، تاریخ و جایی را که متن نخستین ترجمۀ قاضی در آن چاپ شده‌است توضیح داد. چهرۀ روانشاد قاضی دیدنی بود! ویژگی شخصیتی مهم دیگر قاسمی همراهی و همدلی با اهالی روزنامه‌نگاری است. اگر بداند روزنامه‌نگاری دچار مشکلی است، خود را مقید می‌داند دخالت کند و اگر بتواند کاری صورت دهد؛ آن‌هم بدون سر و صدا و بدون تظاهر. جایی گفته است اگر از هر روزنامه‌نگار حرفه‌ای آزمون سلامت گرفته شود، دست کم هفت مورد بیماری اساسی در وجودش می‌توان یافت. گمان می‌کنم آبرو داری کرده است.

اگر منظور، بیماری کشنده باشد، شاید. اگر نوع بیماری در نظر نباشد، ماجرا از این‌ها جدی‌تر است. از همۀ این‌ها گذشته، خصلتی که در قاسمی برجسته‌تر می‌دانم، دلبستگی اندک به داشته‌های دنیاست. هرگز ندیده‌ام از نداشتن یا کم داشتن گلایه کند. با قناعت و وارستگی زندگی می‌کند. کاش می‌توانستم در این باره بیشتر توضیح دهم. تکریم کوشندگانی مثل قاسمی، بیشتر برای برگزارکنندگان و شاهدان خوب است تا بزرگواری که موضوع تکریم قرار می‌گیرد. حالا که قرار است کار جان‌فرسای پژوهش و کوشش فکری چنین از چشم اهل دنیا افتاده باشد، دست کم ما حق داریم به این مناسبت بزرگی کارهایشان را مرور کنیم. خداوند عمر و عزت تمامی کسانی را که چیزی بر غنای فرهنگی ما افزوده‌اند، بیشتر کند.

مراسم تجلیل از 39 سال فعالیت «سیدفرید قاسمی» در عرصه‌های روزنامه‌نگاری و پژوهش، با حضور اساتید و پیشکسوتان رسانه در روز 26 اردیبهشت‌ماه در یازدهمین همایش روابط‌عمومی الکترونیک برگزار می‌شود.